Η Μαρία προτείνει: Το ολλανδέζικο σπίτι

Το Ολλανδέζικο Σπίτι - Άνν Πάτσετ (μετάφραση Μαργαρίτα Ζαχαριάδου) | ΔΩΜΑ

Το απόλαυσα αυτό το βιβλίο! Έχει ένα εξώφυλλο που σου κεντρίζει αμέσως την περιέργεια (εξαιρετική επιλογή από τις Εκδόσεις Δώμα να κρατήσουν το ίδιο εξώφυλλο με την πρωτότυπη έκδοση, ταιριάζει απόλυτα στην ιστορία και δε θα μπορούσε να βρεθεί καταλληλότερο) αλλά και το περιεχόμενό του είναι εξίσου δυνατό.

Αυτή εδώ είναι η ιστορία δύο αγαπημένων αδελφών, της Μέιβ και του Ντάνι, που ζουν σε ένα πανέμορφο, πολυτελές παλάτι που όμοιό του δεν υπάρχει στη γύρω περιοχή της Πενσυλβάνια, το Ολλανδέζικο Σπίτι. Όταν τα παιδιά βρίσκονται σε νεαρή παιδική ηλικία, η μητέρα τους τα εγκαταλείπει για να βοηθήσει τους φτωχούς στην Ινδία και ο πατέρας τους παντρεύεται μια άλλη γυναίκα, η οποία αργότερα τα διώχνει από το σπίτι οριστικά, αφήνοντάς τα να αντιμετωπίσουν τη ζωή έχοντας μόνο ο ένας τον άλλο.

Αν σας φαίνεται η παραπάνω περιγραφή σαν βγαλμένη από παραμύθι, δεν έχετε άδικο. Θα μπορούσαμε να πούμε πως, χάνοντας το Ολλανδέζικο Σπίτι, τα δύο αδέρφια χάνουν την πατρίδα και την παιδική τους ηλικία και, σαν άλλοι Χάνσελ και Γκρέτελ, προσπαθούν να τα ξαναβρούν και στην ενήλικη ζωή τους, ζώντας μονίμως προσκολλημένοι στο παρελθόν.

"Είναι μερικές φορές στη ζωή που κάνεις το άλμα και το παρελθόν στο οποίο στεκόσουν γκρεμίζεται κάτω από τα πόδια σου, ενώ το μέλλον στο οποίο σκοπεύεις να προσγειωθείς δεν είναι ακόμα στη θέση του, και τότε, για μια στιγμή, μένεις μετέωρος και δεν ξέρεις τίποτα και κανέναν, ούτε καν τον εαυτό σου."

Η μνήμη παίζει πρωτεύοντα ρόλο σε αυτό το βιβλίο. Έχει ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας εξερευνά το δίπολο της παιδικής μνήμης και της ώριμης ενδοσκόπησης, το οποίο επιτυγχάνεται μέσα από μια αφήγηση που πηγαινοέρχεται αβίαστα μέσα στον χρόνο - τη μια μας αφηγείται ο νεαρός Ντάνι και την άλλη ο ενήλικος.

"...ντύνουμε το παρελθόν με το παρόν μας. Κοιτάζουμε προς τα πίσω μέσα από το πρίσμα των όσων ξέρουμε τώρα, άρα δεν το βλέπουμε με τα μάτια του ανθρώπου που ήμασταν τότε, κι αυτό σημαίνει ότι το παρελθόν έχει αλλάξει ριζικά."

Όλα τα παραπάνω συνθέτουν ένα καλοδουλεμένο μυθιστόρημα με πολύπλοκους χαρακτήρες, κανένας από τους οποίους δεν είναι ξεκάθαρα καλός ή κακός, όπως άλλωστε συμβαίνει και στην πραγματική ζωή. Ένα υπέροχο βιβλίο για την αδερφική αγάπη και την πολυπλοκότητα των οικογενειακών σχέσεων, ένας ύμνος για τη δύναμη της συγχώρεσης και της συμφιλίωσης με το παρελθόν.