Η Μαρία προτείνει: Το όνειρο της Ζέλμα

list Στις: Νέα - Ανακοινώσεις Την:
Η Μαρία προτείνει: Το όνειρο της Ζέλμα

Το όνειρο της Ζέλμα – Mariana Leky (μετάφραση Μαρία Αγγελίδου) | Gutenberg

Κάθε φορά που η γιαγιά της δεκάχρονης Λουίζε, η Ζέλμα, βλέπει στον ύπνο της ένα ζώο, το λεγόμενο οκάπι (διασταύρωση ζέβρας και καμηλοπάρδαλης), κάποιος στο χωριό της δυτικής Γερμανίας όπου ζουν, πεθαίνει μέσα σε 24 ώρες. Αυτό έχει συμβεί ήδη άλλες δύο φορές στο παρελθόν κι έτσι, μόλις οι κάτοικοι του χωριού μαθαίνουν για την εμφάνιση του οκάπι στο όνειρό της ξανά, τους κυριεύει η ταραχή και, είτε δηλώνουν προληπτικοί είτε όχι (μεταξύ μας, όλοι είναι), αλλάζουν συμπεριφορά πανικόβλητοι και επισπεύδουν τις αποφάσεις τους, περιμένοντας δυνητικά τον θάνατό τους. Ο θάνατος τελικά έρχεται και η Λουίζε και οι υπόλοιποι άνθρωποι της ζωής της πρέπει να ζήσουν με τα επακόλουθά του. 

«Ένιωθαν όλοι καταχαρούμενοι και αποφασισμένοι να χαίρονται στο μέλλον τα πάντα και να είναι ευγνώμονες απλά και μόνο επειδή ακόμα υπήρχαν. Αποφασισμένοι, για παράδειγμα, ν’ απολαμβάνουν στο εξής τα παιχνιδίσματα του πρωινού ήλιου μέσα στα κλαδιά της μηλιάς. Την απόφαση αυτή την είχαν ξαναπάρει κι άλλες φορές οι κάτοικοι του χωριού, όταν ας πούμε ένα κεραμίδι πέφτοντας δεν τους είχε πετύχει κατακέφαλα ή όταν η εξέταση για μία κακιά αρρώστια είχε βγει αρνητική. Πάντα όμως μετά από ένα σύντομο διάστημα ευγνωμοσύνης και χαράς ερχόταν μία σπασμένη σωλήνα ή κάποιο αναπάντεχο έξοδο και η ευγνωμοσύνη και η χαρά τους γινότανε καπνός, έπαυε κανείς να νιώθει ευγνωμοσύνη απλά και μόνο επειδή ακόμα υπήρχε κι άρχιζε να νιώθει εκνευρισμό και θυμό επειδή μαζί του υπήρχαν στη ζωή κι άλλα πράγματα, όπως σπασμένοι σωλήνες και αναπάντεχα έξοδα κι  ας πήγαινε στο διάβολο το παιχνίδισμα του πρωινού ήλιου στα κλαδιά της μηλιάς.»

Το Όνειρο της Ζέλμα είναι ένα πανέμορφο βιβλίο για την απώλεια αλλά και για την ομορφιά της ζωής, γραμμένο με μια υπέροχη ελαφρότητα, χωρίς να γίνεται παιδαριώδες ούτε στιγμή. Η Leky (μέσα από την αναμενόμενα καλοδουλεμένη μετάφραση της Maria Angelidou - Μαρία Αγγελίδου) καταφέρνει αριστοτεχνικά να μπερδέψει το πραγματικό με το ονειρικό, παρουσιάζοντας τον μαγικό ρεαλισμό ως μια άλλη πλευρά της πραγματικότητας. Ο θάνατος προβάλλεται, όχι ως πιθανότητα, αλλά ως  βεβαιότητα, ωστόσο ο αναγνώστης διακατέχεται από μια γλυκιά αισιοδοξία διαβάζοντας – πράγματι, δε σταμάτησα να χαμογελώ όσο το διάβαζα! Σίγουρα, σε αυτό έπαιξε ρόλο η μαεστρία με την οποία μεταφερόμαστε στον μικρόκοσμο της επαρχιακής ζωής και της απλής, συνηθισμένης καθημερινότητας, με τους ιδιαίτερους χαρακτήρες, που μέσα από τις ιδιομορφίες τους ο καθένας γίνεται αληθοφανής και αξιαγάπητος (προσωπικά, αγάπησα λιγάκι παραπάνω τον Οπτικό).

«Στη ζωή σου θα υπάρχουν στιγμές που θα αναρωτηθείς αν έχεις καταφέρει να κάνεις τίποτα σωστό. Αυτό είναι φυσιολογικό. Και είναι επίσης μία πάρα πολύ δύσκολη ερώτηση. Πολύ βαριά. Γύρω στα 180 κιλά θα έλεγα. Αλλά είναι μία ερώτηση που έχει απάντηση. Συνήθως εμφανίζεται αργά στη ζωή, δεν ξέρω αν η Ζέλμα κι εγώ θα είμαστε ακόμα εδώ. Γι’ αυτό θα σου το πω από τώρα: άμα φτάσει εκεί το πράγμα και εμφανιστεί και σε σένα αυτή η ερώτηση και δεν σου έρθει αμέσως μια απάντηση, τότε να θυμάσαι ότι έκανες τη γιαγιά σου και μένα πολύ ευτυχισμένους - τόσο ευτυχισμένος που φτάνει και περισσεύει για μία ολόκληρη ζωή. Όσο μεγαλώνω, τόσο πιο σίγουρος νιώθω ότι υπάρχουμε χάρη σε σένα και μόνο. Αν υπάρχει καλός λόγος για να υπάρχει κανείς, τότε αυτός ο λόγος είσαι εσύ.»

Αν ψάχνετε ένα βιβλίο να σας παρασύρει σε έναν άλλο κόσμο, λίγο ομορφότερο από τον πραγματικό, τότε κάντε αυτή τη χάρη στον εαυτό σας και διαβάστε αυτό το βιβλίο!

Κυριακή Δευτέρα Τρίτη Τετάρτη Πέμπτη Παρασκευή Σάββατο Ιανουαρίου Φεβρουαρίου Μαρτίου Απριλίου Μαϊου Ιουνίου Ιουλίου Αυγούστου Σεπτεμβρίου Οκτωβρίου Νοεμβρίου Δεκεμβρίου
close Καλάθι αγορών
close Καλάθι αγορών

Δημιουργία νέου λογαρισμού