Γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν σε παράξενα πράγματα: Ψευδοεπιστήμη, προλήψεις και άλλες πλάνες του καιρού μας

Το 1985 αναγγέλλεται το "τέλος της Μεταπολίτευσης" και, από τότε, η αναγγελία επαναλαμβάνεται τακτικά, διαψεύδοντας τις προηγούμενες. Και όμως, πράγματι, η "Ελλάδα της Μεταπολίτευσης" έχει τελειώσει αρκετές φορές από τότε.Το 1985 έληξε και στην Ελλάδα το παράδειγμα που βασιζόταν στον εκτεταμένο κρατικό παρεμβατισμό και στην "κεϋνσιανή ορθοδοξία", για να αντικατασταθεί βαθμιαία από τη "φιλελεύθερη ορθοδοξία". Το 1989, με την καθιέρωση της ιδιωτικής τηλεόρασης, άλλαξαν ο τρόπος διαμόρφωσης της "κοινής γνώμης" και της "πολιτικής ατζέντας". Τα κόμματα έπαψαν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 άλλαξαν τα ιδεολογικά μέτωπα στη δημόσια σφαίρα, καθώς ήρθε σε πρώτο πλάνο η ανάγκη ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ και το ευρώ. Παράλληλα, εξαντλήθηκε η ανοδική και ομόρροπη κοινωνική δυναμική των μεσοστρωμάτων τα οποία σχηματίστηκαν στη διάρκεια του αναπτυξιακού κύκλου που άρχισε τη δεκαετία του 1960. Ένα τμήμα αυτών των μεσοστρωμάτων αναπαράγει όλο και δυσκολότερα το κοινωνικό του status. Ένα άλλο, αντιθέτως, συνεχίζει δυναμικότερα, καθώς συνδέεται με τη διεθνή αγορά και τη χρηματιστηριακή οικονομία. Οι πολιτικές επιπτώσεις της νέας κατάστασης είναι σημαντικές και σχετίζονται με την ικανότητα μεταρρυθμίσεων που δείχνει (ή δεν δείχνει) η Ελλάδα.

Μετάφραση Γιώργος Μαραγκός

Ένα επαναστατικό βιβλίο που δείχνει πως το κλειδί της επιτυχίας βρίσκεται στις σχέσεις που έχουμε με τους άλλους ανθρώπους και στη γενναιοδωρία μας.

Στον κόσμο του χθες, τα χαρακτηριστικά που οδηγούσαν κάποιον στην επιτυχία ήταν το πάθος, η σκληρή δουλειά, το ταλέντο και η τύχη. Στον κόσμο του σήμερα, όμως, η επιτυχία εξαρτάται πολύ περισσότερο από την αλληλεπίδραση που έχουμε με τους ανθρώπους γύρω μας.

Ο βραβευμένος ερευνητής και καθηγητής του Oυόρτον Adam Grant στο Δώσε και θα πάρεις εξετάζει τις κρυφές δυνάμεις που καθορίζουν γιατί κάποιοι ανεβαίνουν τη σκάλα της επιτυχίας ενώ άλλοι βρίσκονται καθηλωμένοι χαμηλά. Μέσα από πραγματικές ιστορίες, ο Grant αποκωδικοποιεί το μεγάλο μυστικό: όσοι δίνουν χωρίς να περιμένουν τίποτα σε αντάλλαγμα καταφέρνουν να κατακτούν τη μία κορυφή μετά την άλλη!

«Δεν είναι απλώς ένα βιβλίο – είναι ένας νέος τρόπος να βλέπετε τον κόσμο». Susan Cain, συγγραφέας των βιβλίων Η Δύναμη των Εσωστρεφών και Ήρεμη Δύναμη.

Ο Γάλλος περιηγητής Εντμόντ Αμπού εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1851 και κατά τη διάρκεια της τετραετούς παραμονής του περιόδευσε σε όλη τη χώρα. Επιστρέφοντας στο Παρίσι, δημοσίευσε το βιβλίο του Grece Contemporaine στο οποίο σχολιάζει, με αρκετά επικριτικό πνεύμα, την πολιτική και κοινωνική κατάσταση της Ελλάδας εκείνη την περίοδο.


Πρόκειται για την κριτική ματιά ενός φιλέλληνα που δεν μπορεί παρά να εντοπίσει τα αντιφατικά στοιχεία της ελληνικής ταυτότητας, χωρίς να παραγνωρίζει τα επιτεύγματα αλλά και χωρίς να αγνοεί τα ελαττώματα. Ένα από τα πιο εμβληματικά έργα για την Ελλάδα του 19ου αιώνα, μία διεισδυτική παρουσίαση των δεινών που ταλανίζουν τη χώρα στη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων, μέσα από τη ματιά ενός ξένου σχολιαστή.

Ποια είναι η Ελλάδα του Αμπού; Κατ’ αρχάς ανήκει σ’ αυτή τη γενιά των μορφωμένων Γάλλων που έβλεπαν την Ελλάδα σαν όνειρο. Απογοητεύεται από την πραγματικότητα όταν ξυπνάει από το όνειρό του; Η καθαρότητα της ματιάς του, η διαύγεια δεν προδίδει απογοήτευση... Ο Αμπού μάς έχει κληροδοτήσει μια από τις πιο καθαρές και διαυγείς περιγραφές της χώρας μας, και του λαού μας, στα πρώτα βήματα της σύγχρονης Ιστορίας της. Και παρατηρήσεις λεπτές που μπορεί να του κόστισαν σε δημοφιλία στα μέρη μας, αποτελούν όμως ένα πρώτης τάξεως υλικό για τη δική μας αυτογνωσία.

Μια αναπαράσταση των πρώτων χρόνων μετά από μια αιματηρή δεκαετία με κατοχή και εμφύλιο, χωρίς καταφυγή σε αρχειακό υλικό, παρά μόνο με τη δύναμη της μυθιστορηματικής επινόησης που προσπαθεί να συναγωνιστεί σε αμεσότητα τα ντοκουμέντα, οπτικά και ηχητικά, της εποχής.